Εκδρομή στην έκθεση Van Gogh Alive

Ο Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του σχολείου μας διοργάνωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδρομή στην Αθήνα στο Μέγαρο Μουσικής στην έκθεση Van Gogh Alive το Σάββατο, 3 Φεβρουαρίου 2018

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Το πρόγραμμα της εκπαιδευτικής εκδρομής στην Αθήνα, στο Μέγαρο Μουσικής για την επίσκεψη στην Έκθεση «Van Gogh Alive, Η υψηλή τεχνολογία στην υπηρεσία της τέχνης» που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2018, διαμορφώνεται ως ακολούθως:

7.00: Αναχώρηση από τον εξωτερικό χώρο του 1ου Γυμνασίου Σπάρτης (οδός Παλαιολόγου)

9.30: Άφιξη στον Σ.Ε.Α. Σπαθοβουνίου

9.50: Αναχώρηση για Αθήνα

10.45: Άφιξη στο Μέγαρο Μουσικής

11.00: Είσοδος στην έκθεση

12.45: Αναχώρηση για το Θησείο – Μοναστηράκι

13.00: Άφιξη και περιήγηση στην περιοχή του Θησείου και την Αρχαία Αγορά για φαγητό και ξεκούραση

15.45.: Αναχώρηση για την Σπάρτη με ενδιάμεσο σταθμό για ξεκούραση.

Το πρόγραμμα ενδέχεται να υποστεί ορισμένες τροποποιήσεις.

Τα ασυνόδευτα παιδιά θα είναι αυστηρά υπό τη φροντίδα μελών του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και θα ακολουθούν τις οδηγίες τους.

 

Με τιμή

Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου

 

Λίγα λόγια για τον ζωγράφο:

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Εν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης.

Η επίδρασή του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική. Ο ίδιος ο βαν Γκογκ κατατάσσεται περισσότερο στους μετα-ιμπρεσιονιστές ζωγράφους.

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ γεννήθηκε στο ολλανδικό χωριό Ζούντερτ. Η ζωή του ήταν πολυτάραχη λόγω των ψυχολογικών προβλημάτων που είχε. Έτσι, σε ηλικία 16 ετών και αφού είχε ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης. Το 1873, η εταιρεία τον μεταθέτει στο Λονδίνο και αργότερα στο Παρίσι. Την περίοδο αυτή, εντείνεται το ενδιαφέρον του για τη θρησκεία. Αφού απολύεται από την εργασία του το 1876, επιστρέφει στο Άμστερνταμ για να σπουδάσει θεολογία. Το 1880, σε ηλικία 27 ετών, ξεκινά να παρακολουθεί τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής, ωστόσο σύντομα έρχεται σε ρήξη με τον δάσκαλό του, Αντόν Μωβ (Anton Mauve), γύρω από καλλιτεχνικά ζητήματα.

Την άνοιξη του 1886 επισκέπτεται το Παρίσι όπου ζει με τον αδελφό του — επιτυχημένο πλέον έμπορο τέχνης — στην περιοχή της Μονμάρτρης, κέντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Κατά την παραμονή του, έρχεται σε επαφή με τους ιμπρεσιονιστές Εντγκάρ Ντεγκά, Καμίλ Πισαρό, και Τουλούζ Λωτρέκ. Επηρεάζεται σημαντικά από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού και ειδικότερα σε ότι αφορά τη χρήση του χρώματος. Χρησιμοποίησε συχνά τεχνικές των ιμπρεσιονιστών αλλά διαμόρφωσε παράλληλα και ένα προσωπικό ύφος, το οποίο διακρίνεται από την χρήση συμπληρωματικών χρωμάτων που οι ιμπρεσιονιστές αποφεύγουν.

To 1888, ο βαν Γκογκ εγκαταλείπει τη γαλλική πρωτεύουσα και επισκέπτεται τη νότια Γαλλία και την περιοχή της Προβηγκίας. Κατά το διάστημα της παραμονής του στην Αρλ, δέχεται και την επίσκεψη του ζωγράφου Γκωγκέν. Ωστόσο, μετά από λίγους μήνες, οι δυο τους διαφωνούν έντονα και λόγω της ασταθούς ψυχικής του υγείας, ο βαν Γκογκ κόβει μέρος του αριστερού του αυτιού καταλήγοντας στο νοσοκομείο της περιοχής. Το 1889 εισάγεται στο ψυχιατρικό κέντρο του μοναστηριού του Αγίου Παύλου στον Σαιν Ρεμύ, όπου και παραμένει συνολικά για ένα περίπου χρόνο πάσχοντας από κατάθλιψη. Κατά την παραμονή του εκεί, συνεχίζει να ζωγραφίζει. Τον Μάιο του 1890 εγκαταλείπει την ψυχιατρική κλινική και ζει για ένα διάστημα σε μία περιοχή κοντά στο Παρίσι, όπου παρακολουθείται από τον γιατρό Πωλ Γκασέ. Στο διάστημα που παρακολουθείται ιατρικά, ο βαν Γκογκ παράγει ένα μόνο έργο, που αποτελεί προσωπογραφία του Γκασέ.

Τον Ιούλιο του 1890, ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά αυτοπυροβολείται στο στήθος στις 27 Ιουλίου ενώ πεθαίνει δύο ημέρες αργότερα. Δεν είναι απολύτως βέβαιο ποιο ήταν το τελευταίο του έργο, αλλά πρόκειται πιθανά για το έργο με τον τίτλο Ο κήπος του Ντωμπινύ ή για τον πίνακα Σιτοχώραφο με κοράκια.

Μετά το θάνατο του βαν Γκογκ, η φήμη του εξαπλώθηκε ραγδαία, με αποκορύφωμα μεγάλες εκθέσεις έργων του που πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι (1901), το Άμστερνταμ (1905), την Κολωνία (1912), τη Νέα Υόρκη (1913) και το Βερολίνο (1914).

Ενδεικτικά έργα του: Υφαντής σε ανοιχτό παράθυρο, 1884, Οι Πατατοφάγοι, 1885, Πορτρέτο του Μπάρμπα Τανγκί, 1887, Παρίσι, Η Αρλεζιάνα 1888, Υπνοδωμάτιο στην Αρλ, 1888, Παρίσι, Μόναχο, Η καρέκλα του καλλιτέχνη, Λονδίνο, Έναστρη Νύχτα πάνω από τον Ροδανό, 1888, Βάζο με δεκαπέντε ηλιοτρόπια, 1888, Λονδίνο ,Κυρίες της Αρλ), 1888, Εξώστης καφενείου τη νύχτα, 1888, Έναστρη νύχτα (1889), Σταροχώραφο με κυπαρίσσια, 1889, Δρόμος με Κυπαρίσσι και Αστέρι, 1890, Αυτοπροσωπογραφία με επίδεσμο στο αυτί, 1889, Θάλαμος του νοσοκομείου της Αρλ, 1889, Ο γιατρός Πωλ Γκασέ, 1890.